Energiehuis

Projectinformatie

Omschrijving van het project

Een Energiehuis voor het eiland van Goeree Overflakee, waarin medewerkers, leden en gelijkgestemden samen kunnen werken om de wereld een beetje beter te maken.

De Coöperatie Deltawind is in 1989 ontstaan op initiatief van eilandbewoners van Goeree Overflakkee in het zuiden van Zuid-Holland. Zij wilden voorzien in hun eigen energie, en richtten in augustus 1989 de Coöperatie Deltawind op. Ze begonnen met een paar kleine windturbines voor gezamenlijke energievoorziening.

Vandaag de dag is Deltawind een energiecoöperatie met 2.500 leden en een aantal windparken, allemaal op en van het eiland. In de loop van de afgelopen jaren is Deltawind zich steeds meer gaan ontwikkelen als maatschappelijke organisatie, waarin de energie, duurzaamheid en het welzijn van de mensen op Goeree een belangrijke rol spelen. Zo is er een energieloket ingericht waarin mensen geholpen worden met verduurzaming van hun woning, en worden er maatschappelijke initiatieven gesteund zoals het helpen van mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt.

Voor deze maatschappelijke rol was ook een kantoor nodig waar ruimte zou zijn voor deze initiatieven. Het moest een echt ‘clubhuis’ worden waar naast de vaste medewerkers, ook leden van Deltawind, en eventueel ook af en toe andere organisaties een plek konden hebben om te werken, vergaderen of een presentatie te geven.

Als locatie voor de nieuwbouw is een plek gekozen bij de entree van Oude Tonge aan de rand van een bedrijventerrein. De plek was ruimer dan strikt noodzakelijk voor het bouwvolume, maar ook armoedig wat betreft waterhoeveelheid, waterkwaliteit en biodiversiteit. Het eerste idee was om het ecosysteem op de plek te verrijken. Om zo veel mogelijk biodiversiteit te creëren en ook de waterkwaliteit en hoeveelheden te verbeteren. Om de groene voetafdruk op de plek zo groot mogelijk te maken. De eerste ingreep daarvoor was om de voetafdruk van het gebouw zo klein mogelijk te maken. door het gebouw op te tillen kan het landschap er onderdoor lopen en ontstaan overal niches voor planten en dieren. Vervolgens hebben we natuurvriendelijke oevers bedacht langs de aanwezige armoedige waterschap sloten en zijn er enkele waterbekkens gegraven. De grond die daarbij vrijkomt wordt in bulten onder en om het gebouw gelegd, om ook daar zo veel mogelijk microklimaten en ecosystemen te organiseren. Het gebouw is dus op poten boven het maaiveld geplaatst en is als een lange smalle hoge balk langs de rand van het terrein geplaatst. Hiermee vormt het ook een visuele barrière naar het achtergelegen, niet al te fraaie bedrijventerrein. We hebben gezocht naar een interne maat binnen de balk, zodat er een lange werktafel geplaatst kan worden, waaraan je aan beide zijden kan werken en er dan ook nog goed achterlangs kan lopen. een diepte van 4 meter bleek daarin goed te werken. Dit is de grote open ruimte in het midden die werkt als open werkplek. Alle andere functies zoals toiletten, bergruimte en trappenhuis, maar ook de stiltewerkplekken, zijn als losse ruimtes aan de straatkant aan de grote ruimte gehangen. Hierdoor ontstaat een verspringende noordgevel. 

Aan de zuidgevel is over de gehele lengte en hoogte een kas geplaatst van 1,5 meter diep. Deze kas, met de planten die hier in staan, fungeert als klimaatgevel voor het pand. In de herfst, winter en het voorjaar wordt zonnewarmte uit de kas gebruikt voor het opwarmen van het gebouw. Ook het ventilatiesysteem gebruikt de lucht uit de kas. De planten filteren fijnstof uit de lucht en soms ruik je binnen dus de geur van de bloemen in de kas. Hierdoor is er minder verwarmingscapaciteit nodig, en kan er volstaan worden met een relatief kleine klimaatinstallatie in de vorm van een lucht-water warmtepomp. Het gebouw is netto energiepositief, omdat de gehele zuidkant van het dak is voorzien van 72 stuks PV panelen. Als er energie over is, kan dat opgeslagen worden in de accu in een van de kelders, of in een van de elektrische auto’s die door middel van een smart grid met terugleverende laadpalen beschikbaar zijn.

Binnen loopt een lichtstraat over de gehele lengte van het gebouw die door de vides het licht tot aan beneden brengt. Op de begande grond staat over de gehele lengte een lange tafel die gebruikt kan worden om aan te werken. Daarnaast zijn er stiltewerkplekken, treinzitjes en vergaderzalen om gebruik van te maken. Op de kop van het gebouw zit de keuken/kantine. De daar aanwezige trap kan uitgeschoven worden zodat er een klein auditorium voor 40 mensen ontstaat.

Er zijn veel soorten hout gebruikt, waarbij telkens is gekeken waar welke houtsoort functioneel ingezet wordt. De kolommen van de onderbouw zijn van azobé omdat dat sterk is en een hoge duurzaamheidsklasse heeft en bestaat de hoofddraagconstructie uit gelamineerd vuren. De vloeren en het entreegebied, die stabiliteit moeten bieden, bestaan uit CLT en de houtskeletbouwgevels hebben hiervoor een binnenplaat van multiplan. De buitengevels zijn betimmerd met de buitenschillen van voormalige azobé meerpalen. De gevel in de kas, die minder te lijden heeft, is betimmerd met lariks uit bossen van Staatsbosbeheer en om schilderen te vermijden, zijn de kozijnen van thermisch verduurzaamd fraké. Binnen zijn alle houten elementen van vurenhout, behalve onderdelen die harder moeten zijn, zoals balustrades, trapneuzen en leuningen, die zijn gemaakt van beuken. 

In en op de gevel zijn rondom voorzieningen opgenomen voor vogels en vleermuizen. Zo zit er een uilenkast in de topgevel, die al voor de oplevering bewoond was. Verder zijn mussen -en mezenkasten, en vleermuiskoloniekasten in de gevels geïntegreerd. Samen met de tuin zorgt het gebouw dat er een positieve groene voetafdruk op de plek gemaakt wordt.