Vier landdammen met duikers vervangen door vier bruggen: zo doe je dat

Familiebedrijf K_Dekker begon zestig jaar geleden als civiele aannemer. Anno 2024 staat de derde generatie aan het roer van een integraal aannemersbedrijf. "Wij beheersen alle hoofddisciplines. Bij voorkeur doen wij mee in de ontwerpfase en helpen zelfs, waar nodig, bij het verstrekken van vergunningen. Dan werken we ook nog het liefst in uitdagende omgevingen. Het centrum van Amsterdam of een omvangrijk project in een woonwijk, zoals dit gebied."

Om een goed beeld van dit gebied te krijgen, is een stukje geschiedenis nodig. Daar vertelt Oudeman graag over. "Broek op Langedijk is een toeristische trekpleister, bekend om de Broeker Veiling. Ontstaan in 1887, is het vandaag de dag een museum. Het is echt een aanrader om er eens een kijkje te nemen. Het was wereldwijd de eerste doorvaargroenteveiling en de eerste veiling waar ze tuinbouwproducten veilden volgens de afslagmethode. De bootjes konden varend de veiling in. Het gebied bestaat uit veel eilandjes. Vanuit historisch oogpunt wilde gemeente Dijk en Waard de vaarroute weer herstellen. Niet meer voor de beroeps- maar voor de pleziervaart. Zo ook in Zuid-Scharwoude, onderdeel van dit gebied. We moesten eerst de duikers verwijderen en daar kwamen bruggen voor in de plaats. Daarnaast hebben we de watergangen verbreed of deels verlengd."

Oude ambacht

Tot zover een redelijk overzichtelijke opdracht voor K_Dekker, ware het niet dat de bruggen zijn bedacht en ontworpen door een architectenbureau. "Op papier prachtig uiteraard", reageert Oudeman op een nuchtere toon. "De architect had zich uitgeleefd met veel specifieke vormen in de brug. Dat betekende in de praktijk dat wij alles op de ouderwetse manier ter plekke moesten bouwen, met de hedendaagse kwaliteit. Dat kon eigenlijk niet anders dan met in het werk gestort beton. We zijn daarom teruggegaan naar ons oude ambacht. Alleen de vier unieke leuningen zijn in de fabriek gemaakt."

Dan was daar nog een andere uitdaging: het gebied ligt midden in een woonwijk. "De bruggen tegelijk bouwen was geen optie, want je wil een hele wijk niet zo lang klemzetten en de wijk moet bereikbaar blijven voor de ambulance en de brandweer. Dat vraagt best wel wat van je planning. Was de ene brug klaar, dan gingen we meteen door met de andere."

Voorkomen van overlast 

K_Dekker doet er alles aan om geen overlast te veroorzaken voor omwonenden. Er is een website met actuele informatie en eens per maand is er 'open huis', mensen mogen dan een kijkje komen nemen in de bouwkeet. "Daar kwamen wel wat mensen op af, maar vooral omdat ze het gezellig vonden, wat natuurlijk ook goed is. Bij de prefab bouw zie je veel meer een komen en gaan van diverse groepen vaklieden. Het voordeel van dit werk is dat we daar continu een vaste ploeg op hadden. Wij werken ook met eigen vaklieden. Dat verhoogt het contact met de buurt. Bewoners hebben een beetje het gevoel dat het 'onze jongens' zijn. Ze komen niet uit hetzelfde dorp, maar wel uit de regio. Ik ben sowieso een voorstander van bouwen in onze eigen regio. Onze bouwvakkers hoeven dan niet eerst een uur te rijden, voordat ze op hun werk zijn. Regionaal en lokaal krijgen ze vaak positieve reacties op hun werk. Dat maakt ze wel trots. Uiteindelijk bouwen onze mensen het. Zij hebben best een zwaar beroep. Ze werken hard met stevige werkweken en staan er in weer en wind. De waardering vinden ze wel heel leuk." 

Lachend: "De eerste reactie van de gemiddelde bouwvakker op die architectonische vormen is vaak: 'Is dat nou nodig? Als het recht toe, recht aan is, komen we ook aan de overkant'. Eerlijk is eerlijk, we kijken er met een trots gevoel op terug. Het eindresultaat is echt heel mooi. We hebben met verschillende disciplines en onze eigen vakmensen gewerkt. Van timmerlieden tot kraanmachinist. Dat maakt mij trots."