47 jaar in de bouw: 'Ik raad het iedereen aan, het is een prachtige sector'

Van timmerman tot uitvoerder, Gert heeft het allemaal gezien. Het werken in de bouw heeft hem veel geleerd en gebracht. "Elke dag met mijn handen bezig zijn en van niets iets maken, dat vind ik het mooist aan deze sector", vertelt hij tevreden. Dat het vroeger wel anders was kan hij zich nog goed herinneren, vooral veel zwaarder. De laatste jaren was hij als instructeur de volgende generatie timmermannen aan het voorbereiden.

'Ik had er nooit bij stilgestaan'

Het is nooit bij hem opgekomen om eerder te stoppen met werken. Vooral omdat hij het altijd erg naar zin had. "Via de vakbond hoorde ik voor het eerst over de zwaarwerkregeling." Zijn eerste reactie was dan ook dat dit niets voor hem was. Toch gaf zijn lijf signalen en was er nauwelijks tijd voor zijn grote hobby zeilen. "Na een tijdje ben ik er alsnog over gaan nadenken. Wat mij toch heeft doen besluiten gebruik te maken van de regeling was dat je niet weet hoe oud je wordt en of je wel gezond blijft", deelt Gert. Hij besloot er dus alsnog voor te gaan, nu hij nog in goede gezondheid van zijn vrije tijd kan genieten.  

Eenvoudig geregeld

"Door de vakbond ben ik vanaf het eerste moment erg goed geholpen. Er vonden een aantal gesprekken plaats en uiteraard moesten er formulieren worden ingevuld en aanvragen worden gedaan, maar dit viel me alles mee."

Toen Gert het rond had en het financiële plaatje geschetst was, kon hij met een gerust hart bij zijn werkgever aangeven dat hij over zes maanden zijn laatste werkdag zou hebben. "Ik vond het best gek om dit te melden, maar ze waren al goed op de hoogte en hadden veel begrip. "

Wind in de zeilen

Het is nog even wennen, want Gert is pas kort met pensioen. "Daarom hou ik zoveel mogelijk mijn routine aan en sta ik vroeg op en ga thuis aan de slag of lekker met de boot weg. Want ik weet ook dat als je niets om handen hebt, je eigenlijk gewoon op de krant aan het wachten bent." Als het even kan dan pakt hij zijn zeilboot en is hij op het water te vinden. "Mijn vrouw zit dan vaak lekker op de kant een boek te lezen, terwijl ik af en toe zwaai vanaf het water." Beiden vinden het belangrijk om hun eigen ding te kunnen doen, en dat je elkaar waar kan helpt. "Nu ik vrij ben maar mijn vrouw nog werkt, kook ik zodat zij lekker kan aanschuiven. "

Waardering

Zoals het Gert typeert heeft hij zijn laatste werkdag volledig gewerkt. "Ik heb alles afgerond en nog gedaan wat er gebeuren moest." Einde dag was het tijd voor zijn afscheid en om hem in het zonnetje te zetten. Er was een receptie met veel (oud)-collega's, docenten en een toespraak van de directeur. "Het was een hele bijzondere dag voor mij, die ik met mijn gezin heb mogen afsluiten. Ik ben erg blij dat ik zelf ook mijn dankbaarheid heb kunnen uitspreken naar mijn collega's toe." Dat het een fijne werkplek was en dat ook Gert gewaardeerd werd, was meer dan duidelijk. Naast het mooie afscheidscadeau, hebben er ook meerdere jonge collega's de moeite genomen om Gert te bedanken. "De jongens die ik heb 'opgeleid' kwamen mij nog bedanken voor de wijze lessen. Dat raakte me."

Plannen

Voor nu is het vooral plannen maken voor de toekomst en het laten bezinken dat hij echt vrij is. "De klusjes in huis afronden, fietsen en wandelen met de hond, het kan allemaal." Inmiddels wonen twee van zijn kinderen met kleinkinderen ook meer in de buurt. "Nu kan ik de kleinkinderen regelmatig van school ophalen. Als ze mij dan zien en 'opa!' roepen kan mijn dag niet meer stuk." Inmiddels is de fietsvakantie gepland en de route uitgestippeld. "Ik kijk vooral uit naar de vrijheid, zelf bepalen wat ik doe en wanneer."